Localización
A igrexa de Sárdoma está situada no corazón da mesma parroquia. Conta cun gran adro ben delimitado e co torreiro da festa ao seu carón.
No seu estado actual é de estilo barroco, da mesma época ca as de Beade, Comesaña, Matamá, Valadares ou Zamáns.
Orixinalmente foi románica, como así o testemuñan os restos que se conservan no seu interior e nos seus muros exteriores. Nalgún momento derrubouse e foi refeita en época barroca, conservando certos elementos diseminados pola nova construción.
Hai que salientar que a súa orientación tampouco é a orixinal, xa que ten a entrada principal cara ao nacente e non cara ao poñente como é o habitural.
Descrición
Interior
Ten unha típica nave lonxitudinal e cabeceira cadrada. A nave a dúas augas e a cabeceira a catro augas.
No interior destacan varios elementos que non podemos deixar de observar cando entremos nela:
Na ábsida hai restos románicos integrados nos muros.
Sobre o pincho da cabeceira consérvanse uns fermosos frescos policromados que representan a Última Cea. Está incompleto na súa parte inferior, mais conserva o rostro da maioría dos acompañantes de Xesús. Destaca especialmente a figura do apóstolo Xoán ao lado de Xesús, observándose mutuamente.
No muro norte da nave vemos tamén un fermoso templete que cobre unha tumba. Está formado por un gran arco de medio punto, con decoración columnada, enmarcado por dúas altas columnas encastradas de acentuado clasicismo, que sustentan na parte superior un escudo nobiliario.
Exterior
A austeridade decorativa dos exteriores é algo que chama a atención, en comparación co seu interior e coas outras igrexas coetáneas.
A fachada é moi austera, sen apenas decoración. Conta cunha lumieira central a media altura. Sobre a fachada hai catro pináculos rematados en bóla e unha sinxela cruz. A porta tamén ten unha decoración moi simple ao seu arredor.
O máis destacado como decoración exerior está na sancristía, na que podemos ver unha porta cunha fermosa decoración, máis propia da fachada principal, dadas as características ornamentais que presenta: porta entrecolumnada e lintel superior decorado.
As columnas rematan en capiteis con motivos vexetais.
No lintel aparece unha cruz de catro brazos iguais encerrado en círculo apoiado en volutas e con outro círculo no centro da cruz.
A torre aparece a un lado da fachada, coma en Valadares; fronte ás demais aquí mencionadas, que teñen a torre no centro.
Esta torre é de base cadrada e de gran solidez, con perpiaños de boa factura. Os cantos están decorados con columnacións resaltadas, facendo salientar as bases e os remates superiores. Ten varias entradas de luz para a escaleira interior da torre; a porta de acceso está no exterior da igrexa.
Na parte superior da torre observamos un robusto campanario, rodeado dunha fermosa balconada, ben labrada e con decoracións alternantes en parellas de rombos.
O campanario presenta catro arcos algo apuntados, cos cantos fermosamente decorados con clásicos motivos de siluetados barrocos.
Sobre o campanario vemos catro pináculos e cúpula central octogonal en dous corpos.
Máis Información
Hidalgo Cuñarro, «Piezas románicas inéditas de la iglesia viguesa de San Pedro de Sárdoma«, en Vigo Arqueológico.
Navegadores GPS
Podedes introducir o lugar onde está no voso navegador GPS.
(Se necesitades converter o arquivo .GPX xenérico para o voso navegador concreto, descargade o programa PoiEdit > Menú Herramientas>Conversor de paquetes).
